Διάβαζα ένα τόσο δα βιβλίο, ένα τόσο δα,μικρό σαν το νυχάκι του χεριού μου.
Περισσότερα...
Περνούσε για σπουδαίος,μουστάκι γραμμή μολυβιούβιολέ στολή φορούσε
Ένα στρόγγυλο κουτάκιγεμάτο μαλάματαείναι ή καρδιά σου.
Ξεροσφύριμε σκόνη λευκήασβεστώνω τα ρουθούνια μου,γιατί εύκολα ποθώνα βρεθώ παντού στον κόσμονα τρυγίσω της οικουμένης τ' αρεστάνα ζευγαρώσω με τα ωραιότερα κορίτσιανα λυγίσω τις ρουλέτεςνα γεμίσω με λεφτά.
Ήταν, άκουσα,γαλαντόμος στον έρωταζευγολατιό στην τέχνη της ηδονής.Μια νύκτα.
Σήμερα έβρεξε,σταλιά δε νότισε το χώμα, κι στα τάρταρα,
Το είχα!Το είχα σίγουρο!Το είχα σίγουρο πως θα συμβεί!Το ήξερα πως είχε προαναγγελθεί!
Ήτανε σκλάβος της θωριάς τηςτης χρυσαφένιας της φωνής.Ήθελε να την κατακτήσειμε κάθε τρόπο.
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL